Do niczego... jak puzel z innej układanki, zgubiłam siebie

Ważę 45 kg.
Zaczynam gubić cycki mimo ziołowych tabletek na ich powiększenie (lub raczej zachowanie)
Moje ohydne proporcje się lekko zacierają z utratą wagi, nadal wyglądam źle.

Wybrany kierunek studiów to pomyłka, organizacja zajęć na uczelni wraz z beznadziejnym miejscem zamieszkania skutecznie utrudniają mi znalezienie pracy w Mieście.

Gdzie nie pójdę to nie pasuję, czuję się nie na miejscu, nie chcą mnie... tyle wywieszonych ogłoszeń, wysłanych CV, rozmów o pracę... Nic. Próbowałam już startować do wszystkiego od stażu w HR do zdziry w klubie go-go. Już przychodząc w te, jakże skrajne miejsca na rozmowę pytałam się sobie "co ja tutaj robię" a oni niemo"co ty tutaj robisz"...
Zbyt bezpośrednia, za mało ogłady, nie ten poziom.
Zbyt nieśmiała, nie nadaje się, w ogóle inny styl, ja nawet na zdzirę nie pasuję...

Takie nie wypowiedziane wprost, wyzierające zza "do widzenia" i "dziękuję"
Zajmuję się wieloma rzeczami, mam dużo różnych umiejętności ktoś mi nawet powiedział
"mówią, że jak ktoś jest od wszystkiego to jest do... niczego"

Nie chodzi to już tylko o pracę ale o towarzystwo, ubiór, spędzanie wolnego czasu, studia, wszędzie, jak puzzel z innej układanki.
Nie wiem, czym jestem i po co, do niczego nie pasuję, w niczym nie jestem wystarczająco dobra tylko przeciętna albo początkująca, wiecznie z boku, wiecznie ta odstająca i nie do pary.

Zgubiłam siebie.

"Nigdy nie czułam się częścią jakiejś grupy. Zawsze miałam wrażenie, że stoję gdzieś obok, niby blisko, ale nie na tyle blisko by być wśród innych i ciałem i duszą. I to uczucie miałam zawsze i w szkole, i na koncertach, w mojej drużynie siatkarskiej, na forach. Wszędzie. Zawsze się czułam tak, że nigdzie w pełni nie pasuję. A zawsze chciałam znaleźć sobie taką grupę ludzi, szukałam, starałam się dopasować do innych. Ale mimo starań zawsze miałam poczucie, że odstaję."  
Cytat z jakiegoś forum, dokładnie tak mam.

Zimowo

Ważę 45,6kg
Ubrania leżą na mnie luźniej ale nadal mam grube uda, chciałabym zmienić swoją sylwetkę operacyjnie ale boję się, nie wiem zupełnie gdzie, jak i kiedy to zrobić, boję się, że coś mi się stanie, że będzie boleć... że wezmą mnie za wariatkę, bo przecież szczupła jestem, a może za chuda na takie zabiegi? Nieśmiało, niepewnie... chciałabym się umówić na taką konsultacyjną wizytę...
Ząb mnie boli, z tym też muszę coś zrobić:((
Ona miała piękne nogi...

  

I nadal ma dość zgrabne

 

Od już prawie roku jestem beznadziejnie zakochana, codziennie o Nim myślę i wyobrażam sobie, że jest obok i towarzyszy mi w tym, co robię... Zdesperowana zastanawiam się nad skorzystaniem z pomocy wróżki, nie wierzę, ale chyba zbieram na wróżkę... 

Znacie może jakąś DOBRĄ i UCZCIWĄ wróżkę...?